Elke maand interviewen we een inspirerende, succesvolle vrouw óf man over de weg die zij hebben afgelegd in hun carrière en met hun gezin. In deze BIKING WITH spraken we met Anneke Wieling. Anneke begon 26 jaar geleden haar loopbaan als financial auditor bij Arthur Andersen. Via diverse functies bij bedrijven als Royal Friesland Foods, Shell en KPMG, begon ze in 2006 bij het toen net opgerichte Protiviti, inmiddels een gerenommeerd internationaal en onafhankelijk adviesbureau op het gebied van risk, business consulting en internal audit services. Sinds 2011 is Anneke is managing director van Protiviti. Bij haar thuis vertelt Anneke over full-time werken, hoe ze ervoor zorgt dat de balans goed blijft en over haar visie op diversiteit.

IK DENK NIET DAT IK GOED ZOU PASSEN BIJ ÉÉN VAN DE BIG FOUR.

VAN MANAGER NAAR MANAGING DIRECTOR

Ruim 12 jaar werkt Anneke nu bij Protiviti. Ze is daar vanaf de start betrokken en maakte snel carrière. Van manager, naar Director en uiteindelijk Managing Director van de Nederlandse vestiging. Haar grote kracht is haar oprechte interesse in mensen. “Ik ben iemand die naar het individu kijkt en elk individu op een andere manier aanstuurt. Dat is soms heel lastig, maar ook heel mooi. Iedereen is verschillend. Ik vind het fantastisch als ik iemand uit zijn schulp zie kruipen omdat hij de ruimte krijgt en met nieuwe ideeën of mooie oplossingen komt! Ik kan heel slecht tegen mensen die al heel sterk bepalen hoe iemand iets moet doen. We hebben allemaal hele slimme mensen in dienst, die worden daar niet echt gelukkig van. Ikzelf ook niet. Ik denk ook niet dat ik goed zou passen bij één van de Big Four. Dan moet ik in een hokje en dat werkt niet voor mij.”

FLEXIBILITEIT EN VRIJHEID VOOR MEDEWERKERS

Toen Anneke bij Protiviti begon was haar jongste zoon een half jaar oud. En ook de rest van het management team had kleine kinderen. Dus vanaf de oorsprong is er een diep besef in de cultuur van Protiviti dat er bij de medewerkers ook een ‘thuis’ is dat gemanaged moet worden. ”We hadden in die tijd allemaal regelmatig dat het even niet lukte in de combinatie werk-gezin. Dat er thuis eerst iets opgelost moest worden, voordat we ons weer goed op het werk konden focussen. Ons credo is ook echt: als het thuis niet werkt, dan werkt het op kantoor ook niet. Wij vragen als organisatie veel flexibiliteit van onze mensen, maar dat werkt alleen als we als team ook flexibiliteit kunnen terug geven.”

ALS HET THUIS NIET WERKT, DAN WERKT HET OP KANTOOR OOK NIET.

“Zo geven we medewerkers de vrijheid om de combinatie werk-gezin zo in te richten dat het voor hun werkt. En als het dan toch even niet werkt, dat ze dan de vrijheid voelen om dat aan te geven. Zodat we als team samen op zoek kunnen naar een goede oplossing. Als oppas een probleem is, laat ik met alle liefde mijn dochters invliegen. Zelf heb ik ook wel eens een collega, die niets te doen had, laten oppassen omdat ik een belangrijke bespreking had. En in de crisis was het bijvoorbeeld nodig om meer internationaal te acquireren en vroegen we van medewerkers om vaak naar het buitenland te gaan. Maar wel van maandag tot en met donderdag. Zodat er vrijdag tijd was om ook thuis alle zaken op orde te maken en ze het weekend konden gebruiken om bij te tanken. Als je medewerkers niet die ruimte geeft, dan loop je de kans dat ze uitvallen en daar heeft niemand iets aan.”

WORK-FAMILY BALANCE MET JONGE KIDS

Anneke en haar man hebben drie kinderen van inmiddels 12, 14 en 17 jaar oud. “Na de geboorte van elk kind ben ik een half jaar thuis geweest zodat ik in alle rust borstvoeding kon geven. Die drie extra maanden zorgden er bovendien voor dat ik tijd had om even te herijken. Drie maanden zwangerschapsverlof is daarvoor echt te kort. Het resultaat was dat ik ook drie keer van baan gewisseld ben.”

“De eerste 10 jaar werkten mijn man en ik allebei 4 dagen en zaten de kinderen 3 dagen op de crèche en naschoolse opvang (NSO). Toen de oudste 10 jaar was begon ze te balen van de NSO. Er was te weinig avontuur. Via internet hebben we toen een oppas voor aan huis gevonden. Een enorm creatieve vrouw van 28 jaar. We hebben haar via een officiële gastouder regeling aangenomen. Het was echt een zegen (en het allerbeste wat we ooit bedacht hebben). De kinderen vinden haar fantastisch, ze doet boodschappen, kook, bakt taarten, regelt de sinterklaaskado’s voor school en bleef ‘s avonds zo lang als nodig was. Ze begon met 2 dagen in de week, maar al snel heb ik ook mijn woensdagmiddag aan haar gegeven. Op woensdag speelde ik toch alleen maar voor taxibedrijf om de kinderen naar sport en muziekles te brengen. Aangezien ze zelf geen goede auto had, hebben we voor haar een auto medegefinancierd met als afspraak dat ze nog minimaal 2 jaar zou blijven. En ze komt nog steeds 1 dag in de week. En soms in het weekend als wij er niet zijn. Dan neemt ze haar zoontje van 1,5 jaar gewoon mee.”

“Ook hebben we al sinds jaar en dag onze trouwe huishoudhulp. Zij is er 2x in de week, totaal 10 uur, en maakt schoon en vouwt de was op. Inmiddels laat ik wel de kinderen zelf de was sorteren, want het is onmogelijk om te onthouden van wie welke kledingitems zijn.”

“Vijf dagen per week werken trek ik eigenlijk alleen omdat ik 1 dag per week thuis werk. Deze dag bepaal ik zelf mijn agenda, niemand anders. Ondanks alle hulp die ik heb, moeten we in Nederland nog steeds heel veel zelf regelen. Denk aan dokter- en tandartsbezoek, het laten uitvoeren van klusjes. Dat kan nog steeds alleen tussen 9 en 5 uur. Ook pak ik op deze dag vaak even 2 uurtjes de fiets. Wanneer moet ik anders sporten? We moeten in Nederland veel meer toe naar flexibiliteit op basis van vertrouwen. Het moet niet uitmaken wanneer je werkt, als je maar de output levert. Dat is een betere oplossing dan parttime werken. Ik zie te vaak dat parttimers zich in een soort squeeze bevinden en op hun parttime dag vanuit schuldgevoel alsnog gaan werken. Dan ben je een dief van je eigen portemonnee.”

DIVERSITEIT IS EEN MODEWOORD

“In de crisis spraken mijn Amerikaanse collega’s mij aan op het feit dat we op dat moment nog maar 25% vrouwen in dienst hadden (red. dat was eerder 50%). Daar werd ik echt boos over. Diversiteit is een modewoord dat vanuit de bestuurskamer erin wordt geduwd. En dan gaat het vaak over het percentage man-vrouw in de organisatie. Voor mij gaat diversiteit ook over het voor zowel man als vrouw mogelijk maken om als je allebei werkt, dat op zinnige wijze te kunnen doen gecombineerd met je gezin. Bijna alle mannen in onze organisatie werken 4 dagen en nemen thuis een deel van de zorg op zich. Zodat hun vrouw de ruimte krijgt om ook haar ding te doen.”

“En diversiteit gaat ook over het in dienst hebben van mensen met verschillende achtergronden en interesses. Of over het feit dat we weleens een vrouw hebben aangenomen die zwanger was. Het is toch niet meer van deze tijd om daar moeilijk over te doen. Maar we zijn in Nederland duidelijk nog niet zover. Kijk maar naar het vreselijk ongemakkelijke interview met Eva Jinek bij De Wereld Draait Door over haar zwangerschap. In de US en en UK zijn ze er overigens ook nog niet. Daar zijn ze vanuit het bedrijf een Parenting network aan het opzetten. Als ik nu ergens geen behoefte aan heb, dan is het buiten mijn werk met andere ouders gezellig doen.”

DIGITALE TOOLS EN TIPS DIE HET LEVEN VERRIJKEN EN VERGEMAKKELIJKEN

“Als gezinsapp gebruiken we Telegram. Op WhatsApp komt natuurlijk alles binnen, en als er dan een Telegram bericht binnenkomt weet ik gelijk: deze is belangrijk. Ook hebben we een gezamenlijke outlookagenda waarin iedereen zijn afspraken zet. Regelmatig post ik ook iets op Facebook. Ondanks alle privacy discussies op dit moment blijft het toch wel het beste medium met een tijdlijn en leuke herinneringen. Nog een aanrader: mijn telefoon staat standaard na 8 uur ‘s avonds op ‘niet storen’. Daarbij heb ik ingesteld dat oproepen van belangrijke personen wel doorkomen. En directe collega’s weten dat ze bij echt urgente zaken 3x moeten bellen. En tot slot geen app, maar wel een goede tip: Played-A-Life van Safri Duo is ons ‘opruimnummer’. Als het huis weer eens een enorme chaos is dan zetten we dit nummer op en gaan we met zijn allen opruimen.”

VEEL UITBESTEDEN IS IN NEDERLAND NOG WEL EEN DINGETJE.

ALS JE MAAR KAN BALANCEREN

“Vrouwen zijn goed in multitasken? Hou toch op! Je kan niet én prettig werken én een goede moeder zijn én een perfect huishouden runnen. Als je er twee doet, valt de derde gewoon op de grond. Dus die moet je uitbesteden. Maar veel uitbesteden is in Nederland nog wel een dingetje. Dat vinden we raar. Sowieso moeten we ons als vrouwen niet zo druk maken. Ik heb nog nooit tegen mijn man gezegd welke kleren hij de kinderen moet aantrekken. En strijken doet hij zelf (als de hulp er niet is). Het zijn zijn overhemden. Ook is het een illusie dat ooit alles perfect en in balans zal zijn. Het is nooit in balans, want alles en iedereen is continu in verandering. En energie stroomt juist als er disbalans is. Het gaat erom dat je de mogelijkheid krijgt om te kunnen balanceren.”

LEEF EN LEEF NÚ

“Mijn motto is: Leef en leef nú. Dat besefte ik toen mijn zwager terminaal ziek was en elke dag nog zoveel mogelijk uit het leven probeerde te halen. En écht leven lukt niet als je àlles goed wilt doen. We zijn met Protiviti het afgelopen jaar bezig geweest met Strenghtsfinder, een methode die je helpt ontdekken wat je talenten zijn en hoe je deze bewuster kunt gebruiken in je werk. Zodat je meer succes en voldoening uit je werk kunt behalen. Maar hij werkt ook andersom. Als je iets niet leuk vind, ga het dan ook niet doen. Dat wordt het niet. Ook niet thuis. Denk in waar jij energie van krijgt en wat de dealbreaker is. Wees daar creatief in. Alles kan, maar kost wel geld. Besteed je je salarisverhoging aan meer vrije tijd om die zaken te kunnen doen waar je energie van krijgt of aan een mooier huis?”

HOE ZIET MIJN TOEKOMST ERUIT?

“Ik blijf voorlopig lekker doen wat ik doe. We hebben het afgelopen jaar veel in het team geïnvesteerd en dat loopt nu heel lekker. Dat geeft mij ook de ruimte om weer meer naar buiten te gaan: klanten coachen en adviseren rondom veranderingen. Een internationale rol zie ik niet zitten. Teveel een conference call-wereldje. Daar wordt ik niet gelukkig van. Misschien op termijn een commissariaat, maar nu is dat lastig omdat ik full-time voor Protiviti werk en de interessante bedrijven ook onze (toekomstige) klanten kunnen zijn.”

WAT IK VROUWEN WIL MEEGEVEN?

“Leer nee zeggen. Ik heb dat zelf echt moeten leren. Stond ik weer een jaar het hockeyteam van mijn dochter te coachen, terwijl ik daar eigenlijk niet echt zin en tijd voor had. Laat je ook niet gek maken op het schoolplein. Als je werkt, heb je nu eenmaal niet de tijd om ook heel actief op school te zijn of de meest fantastische traktaties te maken. Onze meest succesvolle traktatie ooit, bleek overigens ook de makkelijkste: het chipsbuffet. Een dienblad met bakjes met verschillende chips vullingen, uitgezocht in de supermarkt door mijn dochter. Ik werd daarna zelfs door een andere ouder gebeld of zijn kind dit wellicht ook mocht trakteren.”

KIJK WAT JE ZELF KAN VERANDEREN IN DE ORGANISATIE EN LUKT HET NIET: GO!

“En heb vertrouwen in jezelf! Vrouwen zijn zo geneigd om zichzelf in een hoekje te laten zetten. Ik weet dat ik op een gegeven moment dacht: ik doe dit al 10 jaar, nu zit je mij hier een verhaal te vertellen en volgens mij klopt er niets van. Vanaf dat moment heb ik het ook omgedraaid. Als ik jou niet begrijp, dan ligt het niet aan mijn begrip. Dan vertel jij het niet goed. We moeten als vrouw veel meer uitgaan van onze kracht. Ook bij een masculien bedrijf, waar je vastloopt. Kijk wat je zelf kan veranderen in de organisatie en lukt het niet: GO. Het is op dit moment een werknemersmarkt, dus wat houdt je tegen?!”

Naam Anneke Wieling Leeftijd 51 Gezin Anneke, haar man en drie kinderen van 17, 14 en 12 jaar Carrière Arthur Andersen (1991), Royal Friesland Foods (1996), Shell/Kraton Polymers (2000), Balance Financieel Management (2001), KMPG (2003), Protiviti (2006) Woont in Hilversum Werkt nu full-time, toen de kinderen klein waren beiden 4 dagen per week Thuis Anneke werkt 1 dag per week thuis, is zoveel mogelijk ook ‘s avonds thuis en werkt niet in de weekenden Opvang kinderen eerst 3 dagen NSO, toen de oudste 10 werd oppas aan huis voor 3 dagen in de week. Oppas komt nu nog steeds 1 dag in de week en wanneer Anneke en haar man een weekend weg zijn Taakverdeling schoonmaak en wasgoed uitbesteed aan de hulp voor 10 uur per week. Boodschappen en koken doet de oppas als ze er is. Regelzaken (kinderfeestjes, klussen aan het huis, vakantie plannen) proberen ze zoveel te verdelen (naar wie het leuk vindt) of samen te doen Tijd voor jezelf op haar thuiswerkdag bepaalt Anneke zelf haar agenda, regelmatig gaat ze dan ook 2 uur fietsen.